امروزه يكى از روشهايى كه مشاوران و روانشناسان به مراجعين خود پيشنهاد ميكنند نوشتن است ، گرچه در اين نوشتارها نيازى به زيبا نوشتن نيست.

اما گاهى اوقات در همين نوشته ها شخص به قريحه خود پى ميبرد.
اين مورد به عنوان مثال مطرح شد
اما گاهى پيش مى آيد شرايطى احساسات را تحريك ميكند ، مانند غم يا شادى كه وقتى در تنهايى به آن مى انديشيم كلمات و جملات زيبايى را به ذهن مى آورد و برخى سعى در مكتوب كردن آن ميكنند و در پاره اى اوقات اين نوشته ها حتى داراى وزن و قافيه نيز هستند.

داشتن اين قريحه و استعداد بخشى از نياز به زيبا نويسى است كه
براى نوشتن متون و قطعات زيباى ادبى
لازم . اما كافى نيست.

اولين قدم براى زيبانويسى مطالعه ، مطالعه و باز هم مطالعه است.
خواندن كتابهايى كه داراى ادبيات غنى و صحيح ميباشذ.
خواندن كتابهاى شعراى معاصر و كلاسيك و گسترش سطح لغات .

جمله اى معروف از فروغ فرخزاد تاكيد بر اين مورد را مشخص ميكند :

اگر ميخواهيد زيبا و درست بنويسيد بايد آنقدر بخوانيد كه نوشته هاى شما سرريز خوانده ها باشد.

در قسمت بعد اين مطلب را ادامه خواهيم داد.
قلمهايتان سبز.